De duindoorn groeit van nature in koude, droge gebieden in Europa en Azië. Scandinavische, Baltische en Noord-Chinese landen gebruiken de plant al eeuwenlang voor medische toepassingen. De oude Grieken hadden al ontdekt dat de bladeren en takken van duindoorn de vacht van hun paarden een mooiere glans gaven. Medische toepassingen van weleer zijn astma, huidziekten, maagzweren en longaandoeningen.

Volgens de moderne wetenschap zit er in duindoorn (vnl. de bessen) inderdaad potentieel om de slijmvliezen van het lichaam te behandelen. Onder slijmvliezen verstaan we verscheidene weefsels: de ogen, mond, maag, darmen, longen, huid en de genitaliën. Olie van de zaadjes van duindoornolie is al met succes getest bij zweren in de maag en de baarmoederhals. Duindoornsap is dan weer zo rijk aan antioxidanten dat een dagelijkse glaasje goed is tegen hart- en vaatziekten.