Er is sprake van bloedarmoede als het lichaam onvoldoende rode bloedcellen heeft of onvoldoende hemoglobine aanmaakt (de zuurstofdragende stof in rode bloedcellen). Hemoglobine is nodig om zuurstof door het hele lichaam te vervoeren. Het gevolg is dat het lichaam onvoldoende brandstof krijgt (in de vorm van zuurstof) om efficiënt te kunnen werken, waardoor het hart en andere organen overbelast worden.

Bloedarmoede wordt gemeten met een eenvoudige bloedproef, het hemoglobinegehalte (Hb). Er bestaan verschillende schalen om Hb te meten, maar volgens de WGO is er sprake van milde bloedarmoede als het Hb-gehalte lager is dan 11.0 g/dL (6.8 mmol/L). Op een andere schaal, uitgedacht door het National Cancer Institute of America, betekent een Hb-gehalte van minder dan 12 g/dL (7.5 mmol/L) voor vrouwen of minder dan 14 g/dL (8.7 mmol/L) voor mannen, dat er sprake is van milde bloedarmoede.