In België introduceren sommige winkelketens een kleurencode om de voedingskwaliteit van hun producten aan te geven. Zelfregulatie? Goede stap naar een gezondere voeding? Of publiciteitsstunt met weinig betekenis? De producenten pochen trouwens met het al ‘beduidend gedaalde’ suiker-vet-zoutgehalte van hun producten. Maar onmiskenbaar bevatten deze nog steeds veel te veel geraffineerde koolhydraten en ongezonde vetten.
En nu de kleurtjes: die zijn duidelijk, van A-groen naar E-rood. Maar wat geven ze aan?

De score houdt rekening met negatieve (suikers, verzadigde vetzuren, calorieën, zoutgehalte) en positieve elementen (gehalte aan fruit, groenten, vezels, eiwitten). Geen aanduiding van nutriënten-waarde (vitamines, mineralen, fytonutriënten), de verhouding omega 3/6-vetten, of van de aanwezigheid van additieven. Dus een allesbehalve genuanceerd beeld.
Een nutriëntenarm product tover je met een kleurencode niet om tot gezonde voeding! En: is dit niet eerder een verleidingstruc om industriële producten te verkopen?
Een gezond voedingspatroon met veel verse, en weinig industriële producten scoort zeker beter!

Hoe gezonder eten?
Hoe zwaarlijvigheid voorkomen?

Meer lezen:
Glycemische index
Korter leven door ongezonde voeding
Betere levenskwaliteit door voeding